Maag dilatatie

Recent moest ik ’s nachts naar de praktijk voor Hobie.  Hobie is een 9 jarige Golden Retriever reu en is volgens zijn eigenaar snel ziek geworden. Hij loopt onrustig rond, kwijlt erg, probeert te braken, maar er komt  niets uit zijn maag en hij heeft ineens een dikke bolle buik. Alle reden om hem met spoed naar de praktijk te laten komen. Daar aangekomen bleek zijn buik extreem bol gezwollen als een ballon. Er was in elk geval sprake van een maaguitzetting (dilatatie) met mogelijk een kanteling (volvulus) van de maag. Met een maagsonde, een stevige slang, probeerde ik via de bek in de maag te komen. Dat lukte niet. Daarop besloot ik met een lange naald eerst gas uit de maag van Hobie te laten ontsnappen. Mijn inmiddels gearriveerde assistente bracht intussen een infuus aan om de opgetreden shock te bestrijden. Nadat er zeer veel gas uit de maag was ontsnapt lukte het gelukkig wel om met de sonde in de maag van Hobie te komen. Via een trechter op de sonde werd water in de maag gebracht en vervolgens lieten we dat teruglopen door de sonde, waarbij grote hoeveelheden half verteerde brokken mee kwamen. Hobie is een nacht in de opname aan het infuus  gebleven en kreeg stevige pijnstilling en medicatie om de maag lediging te bevorderen. Hij is de volgende dag weer in goeden doen naar huis gegaan.

Vaker loopt het niet zo goed af bij honden met deze klachten. Dan ontstaat in het verloop van de maag dilatatie een kanteling van de maag. Zo’n maag-dilatatie-volvulus is een acute aandoening die ontstaat doordat de maag om zijn as draait en afgesloten raakt. Hierdoor raakt de maag afgesloten van de darmen en slokdarm en ook de bloedcirculatie wordt gehinderd. De maag wordt afgekneld en het maagweefsel sterft snel af, waardoor deze aandoening acuut levensbedreigend is. Een spoedoperatie is nodig om de maag in normale positie terug te brengen en te houden door hem aan de buikwand vast te hechten. Dit is een zeer risicovolle operatie en er is intensieve nazorg nodig. Helaas overlijdt gemiddeld een derde van deze patiënten ten gevolge van de schade aan de maag en de shock. De aandoening komt vooral voor bij grote honden met een diepe borstkas, doordat de maag hier meer ruimte heeft om te draaien. Vaak vindt de kanteling van de maag kort na de maaltijd plaats. Een hond met deze aandoening is rusteloos en zal proberen te braken, maar er komt geen braaksel. De buik kan snel dikker worden en de hond wordt steeds slomer en raakt uiteindelijk in shock. Ter preventie raad ik altijd aan om grotere honden minstens 2 maaltijden per etmaal te geven van een niet expanderend ( uitzettend na het op eten) voer te geven. Tevens is het raadzaam om grote honden na de wandeling te voeren in plaats van er voor.

Daan Kranendonk